“Hou niet teveel van mij”
zal ik schrijven.
-te laat, natuurlijk-
Jij zal het lezen
en nog eens
tot de hoekjes van je mond
je ogen
tot fijne spleetjes trekken
en tot het knaagt.
Diep in al die tederheid.
Dan
ga ik huilen
van de pijn.
Lieven Scheire