Een warme dag


De camping is nog dreigend stil als Maarten om twaalf uur s morgens over het terrein loopt. De rode handdoek die over zijn schouder hangt steek schril af bij zijn lichtblauwe badjas. Het gras is, in tegenstelling tot de vorige dagen van deze vakantie, reeds droog en niet meer nat van de dauw. De zon straalt al warm op zijn net wakkere gezicht. In een soort roes begeeft hij zich verder tussen de scheerlijnen en overbodige rotsharingen van de tenten door.
Bij het toiletgebouw van de jongerencamping is het ook nog rustig. Als Maarten het koude scheerschuim op zijn gezicht voelt ontwaakt hij langzaam uit z'n roes. Schurend glijdt het mes over zijn gelaat en als herboren spoelt hij later de resten van het schuim met water weg.
Het water van de douche is in tegenstelling tot het scheerschuim heel warm en hij wentelt zich in een weldadige hitte. Onder de uit hardboard opgetrokken doucheruimten schijnt de zon nog op zijn voeten en hij merkt dat het vandaag best eens een heel warme dag zou kunnen worden. Met genoegen voelt hij de sterke zonnestralen het vertrek met warmte vullen. Plotseling hoort Maarten een botte klik en de douche schiet uit. Hij zoekt in de zakken van zijn kamerjas naar nog een douchemunt, maar hij heeft ze al alle vier gebruikt.
Z'n badslippers klikken irritant als hij even later het toiletgebouw uitloopt. De zon heeft het gras, dat op de schrale duingrond groeit, als behoorlijkopgewarmd en campeerders waarvan de tenten in de zon staan hebben zich door de hitte uit hun stoffen huis laten verdrijven. Het mooie weer maakt Maarten ongekend gelukkig en hij loopt als was hij op de maan over het kampeerterrein. Verrast kijkt hij op als hij tegen iets zachts opbotst. Haar blauwe ogen kijken hem aan als lichtjes. Haar stem klinkt warm als ze zich verontschuldigt voor haar roekeloos gedrag. Maarten ziet haar donkerblonde haar en haar ogen blijven op hem gericht, en ze is net als hij een paar seconden stil. Een of ander geluid op de camping, of het nu het geluid van tentstokken die uit elkaar worden gehaald is, of een schreeuw van een net ontwaakte student, het maakt niet uit, Maarten ontwaakt uit zijn roes. Hij stamelt een verontschuldiging naar het meisje dat voor hem staat en raapt haar toilettas op uit het schamel met helmgras bedekte zand. Ze lacht terwijl hij zich veronschuldigt voor zijn onhandigheid. Ze lacht eindelijk ontspannen en groet hem nog even vriendelijk. Hij kijkt hoe ze wegloopt, haar badjas leunt duidelijk op haar heupen.
Iedereen is al wakker, als Maarten de tent binnengaat. Z'n vrienden staan allemaal op het punt om te gaan douchen. Als ze hem vragen of hij nog wat douchemuntjes heeft moet hij bekennen dat hij er net vier doorheen heeft gejaagd. Hij beloof om brood te gaan halen in de Koog, samen met Pieter, die het niet nodig vindt om te gaan douchen.
Om bij het dorp te komen moeten ze eerst een hoge duinenrij over. Het bordje waarop staat dat je hier niet met de fiets mag rijden geeft pijnlijk aan hoe stijl de helling is. Als ze op het duin staan kijken ze de duinpan in en kunnen ze de gehele camping zien liggen. Het lege kratje bier dat ze met z'n tweeen droegen zetten ze even op de grond. Maarten en Pieter waren al sinds de eerste klas van de middelbare school goed met elkaar bevriend. Ze zaten op dezelfde golflengte. Het was dan ook niet er verassend, toen bleek dat ze allebei in Maastricht biologie zouden gaan studeren.
Wat is er?', vraagt Pieter dan ook. Het geluid van de golven die kapot spatten op het strand is hier op het duin beter te horen, dan in de duinpan. Het geras lijkt haast oorverdovend voor Maarten. Heb je die blonde gezien, waar ik tegen aanliep, toen ik terugkwam van de douche?' Hij glimlacht bij de gedacht aan haar.
Ooh shit. Vrouwen.' Hij hoort Pieter grinniken. Natuurlijk ken ik die. Die chick zit twee tenten van ons vandaan. Zit goed in mekaar.' Pieter slaat Maarten hard op de schouder. Die kun je toch gewoon pakken op dat feest vanavond op de camping.'
Zwijgend zeulen ze het kratje nu weer van het duin af en Maarten bedenkt zich verbitterd dat hij niets van haar ogen heeft gezegd. Hij kijkt naar z'n boezemvriend, maar voelt de afstand groeien. Het leven dat ze samen de laatste jaren hebben geleid staat hem plots steeds minder aan. De stoffige discotheken, de liters bier, de steeds lelijkere plattelandsmeisjes waarmee hij naar buiten ging. Steeds proberen hoe ver je kunt gaan, en dan ook steeds verder gaan. Steeds verder proberen te gaan, als een coureur in de bocht. En maar proberen in een soort ongeremde spanning. Wat dat betreft heeft hij het helemaal gehad.
Eind vorig jaar hadden ze besloten, dat ze met een hele groep vrienden van de middelbare school op vakantie zouden gaan naar Texel. Ze hadden allemaal al hun rijbewijs gehaald en Pieter kon de auto van zijn ouders meekrijgen dus dat zat wel goed. Ze hadden allemaal hun examen gehaald en ze konden dus al vroeg op weg naar hun droomvakantie. In juni was het dus zover en naar een paar maanden voorbereiding zaten ze nu dus al een dag op Texel.
Het eten was de eerste avond slechts geweest en ook nu is het een amateuristisch zooitje. Stukken maceroni liggen door de duinen verspreid. Saus zit zelfs op de tent en je stuikelt over de lege beugelflessen. Marielle kijkt naar de tent van haar buren. Samen met haar vriendinnen zit ze achter een relatief nette maaltijd. Ook bij hun zijn de eerste wijnflessen als leeg tussen de doornestruiken verdwenen, maar zo bont als bij Maarten en Pieter maken ze het niet. Ze ziet hoe Maarten een beetje aan de rand van de groep zit en ineens kijkt hij naar haar. Ze glimlacht naar hem nog voordat hij de kans heeft z'n hoofd weer van haar af te wenden. Een warme gloed gaat door haar lijf, van haar mond naar beneden. Ze glimlacht zachtjes in zichzelf.
Gaan we nog naar het feest inde kantine?', vraagt Sonja haar.
Ja, natuurlijk, iedereen gaat er toch naartoe?', antwoordt ze snel. Ze kijkt naar de zon die zo langzamerhand achter de eerste duinenrij in zee zal gaan verdwijnen. De groep vriendinnen voelt er wel wat voor om nog even langs het strand te lopen, voordat ze zich gaan omkleden voor het feest. Tijdens het passeren van de tent van Maarten voelt ze dat hij naar haar kijk en ze krijgt weer dat warme gevoel van binnen, en durft totaal zijn kant niet uit te kijken. Het strand voelt al lang niet even warm meer als overdag als ze er over lopen. Ze voelt hoe het topje van haar bikini klef nat aanvoelt op haar rug.
Het strand mag dan wel niet zo warm meer zijn, de lucht er boven is dat zeker nog wel. Een wind uit het zuidwesten voert constant warme lucht aan en een warme wind waait dan ook door de haren van de drie vriendinnen. Ze lopen lachend over het harde zand, vlak langs de waterlijn, af en toe opzij springend voor aankomende golven. De zon, begint langzaam steeds roder wordend weg te zinken in de Noordzee. Het rood van de zon verspreid zich dan ook als een egaal licht over het strand en de achterliggende camping. Langzaam valt de nacht over het eerste waddeneiland en de slappe lach van de vriendinnen spreidt zich over het eiland, voortgedragen door de wind.
Het geluid van het feest is over het hele kampeerterrein te horen, maar dat is geen probleem want iedereen gaat straks toch naar het feest. Maarten zit in de tent met Pieter en ze proberen zich in de te krappe tent om te kleden.
Dus jij gaat vanavond scoren?', merkt Pieter met een blik op Maarten's schoot op.
Wordt weer eens tijd he! We zien wel.', wimpelt hij z'n vriend snel af. Snel schiet hij z'n kleren aan en gaat hij snel de tent uit.
Marielle kijkt wijfelend naar de kleren die op haar luchtbed liggen uitgestald.
Neem jij die maar...', zegt Sonja, met haar hoofd aangevend dat ze die rode tanga bedoelt, die Marielle zo goed past. Mag ik dan dat zwarte setje lenen?'
Ze knikt instemmend en schiet snel in het ondergoed. Sonja kijkt lachend naar Marielle, die anders nooit zo onverschillig over dat soort dingen is.
Het duurt even voordat Maarten's oren gewend zijn aan het hoge volume in de kleine houten keet die in het hoogseizoen omgedoopt wordt tot kantine van de camping. Binnen zijn nog maar weinig mensen als de groep jongens binnenkomt. Het bier komt duidelijk uit een of andere ongekoelde tap, want ze is reeds lauw zo vroeg op de avond.
Niet lang nadat Marielle en haar twee vriendinnen het stoffige lokaaltje hebben betreden begint het binnen al behoorlijk warm te worden. Zweetplekken vormen zich onder oksen en op ruggen van de met zorg uitgekozen kleding. Gezichten glinsteren nat in de her en der opgestelde gekleurde lampen. Iedereen staat strak tegen elkaar aan te dansen en zo kan het dan ook gebeuren dat Maarten ineens vlak tegenover Marielle komt te staan. Haar lichaam voelt zacht en warm aan, maar al snel worden ze beiden in een polonaise meegesleept en raken ze elkaar uit het oog.
Na een tijdje in de hitte te hebben gestaan, gaat hij maar weer bij zijn vrienden zitten. Hij ziet, dat Pieter als een mooie meid aan de haak heeft geslagen. Hij zit met haar in een hoek te vunzen. Het is duidelijk zichtbaar dat hij zijn hand al onder haar shirt heeft gewrommeld. Hij zit nog een hele tijd met zijn vrienden te praten maar het frustreerd hem dat ze steeds weer op het enige onderwerp dat hen bindt, namelijk school, terecht komen. Ze merken dat allen, dus drinken ze maar en hebben commentaar op de vrouwen op de dansvloer.
Jullie staan toch naast ons op de camping?' Suzanne vraagt het aan Maartens vriend Johan, maar Maarten antwoordt snel dat dat klopt en of ze bij hun komen zitten. Marielle gaat naast hem op het houten bankje zitten en hij voelt haar warme lichaam tegen zich aan. Ze praten wat over hoe ze hier op de camping terecht zijn gekomen en komen er achter dat de drie vriendinnen net Havo-examen hen gedaan en hier ook zijn om hun slagen te vieren. Gert en Peter, de twee anderen die met Maarten en Pieter mee zijn, zijn al naar hun tent verdwenen en Suzanne heeft haar zinnen gezet op Johan. Maarten zit dus met zowel Sonja als Marielle te praten. Af en toe voelt hij haar hand op zijn been naar boven glijden, en hij legt zijn hand op haar schouder, maar ze schudt die rustig van haar rug af, duidelijk om Sonja niet buiten te sluiten.
Het is een uur of vijf s morgens als ze het houten hok uit moeten, omdat het feest afgelopen is. Maarten brengt de meisjes naar hun tent, krijgt van beiden een warme kus op zijn mond en loopt door naar z'n eigen tent. Van een meter of tien afstand hoort hij al dat Pieter er met een meisje al in moet liggen, want de geluiden die hij uit het stoffen huis hoort komen laten weinig te raden over.
Sonja en Marielle zitten al snel in hun tent en schieten de strakke kleren uit. Sonja helpt Marielle met het opritsen van haar kortje jurkje en streelt haar rug. Marielle fronst haar wenkbrauwen even. Sonja laat haar handen verder glijden naar beneden en streelt zachtjes haar billen. Wijfelend beantwoordt ze de avances van haar vriendin, die nog steeds bezig is haar te strelen. Ze voelt de warme lippen van Sonja over haar lichaam gaan, haar borsten en haar tepels. Ze voelt de warmte tussen haar benen toenemen en ze streelt haast platonisch de schouders van haar vriendin. Haar harde tepels zitten nog steeds tussen diens lippen en ze voelt een warmte door haar lichaam gaan. Sonja's tong voelt haast kietelig aan in haar navel en de lippen strelen steeds lager over haar lichaam. De warme mond lijkt haast samen te gaan met haar warme kruis en ze voelt hoe de tong haar lichaam binnengaat. Ze legt haar slanke handen op het hoofd van haar vriendin en voelt hoe ze steeds in een hogere fase van genot komt. Ze ziet Maarten onder de douche staan en voelt zijn warmte in haar. Ze gilt haast als Sonja met haar handen in haar binnendringt. Al haar spieren in haar lichaam spannen zich aan en ze klemt Sonja's bovenlichaam tussen haar benen. Zachtjes kreunt ze nog even, voordat ze wegzakt in een diepe roes, waarbij ze overal sterren ziet.
De douche is warm over Maarten's lijf. Wit zaad ligt over zijn buik en borst verspreid en langszaam nestelt het kleverige goedje zich in zijn schaamhaar. Zijn vuurrode lid slink langzaam en hij opent zijn ogen weer, en daarbij verdwijnt het beeld van Marielle die met haar stijve tepels in de lucht op haar rug ligt klaar te komen. Als de douche even later uitgaat, verdwijnt het laatste leven uit de camping. Zelfs Pieter en zijn laatste aanwinst zijn dan al door een diepe slaap omhuld.

***


Een witte deken van ochtendnevel ligt over de stille camping. De stilte is zo beklemmend, dat zelfs het ruizen van de branding hard klinkt. Het is acht uur on de ochtend en er is geen mens op de camping die er wat voor voelt om op te staan.
Ook in de tent van Sonja en Marielle is het nog redelijk rustig. Marielle ziet hoe ze in een caravan ligt. De wat vergeelde gordijen ontrekken haar naakte lichaam van de blikken van de andere mensen op de camping. Ze ziet vaag hoe een meisje van een jaar of tien op een fietsje over het terrein reacet. Het duurt niet lang tot een moeder achter het kind aan rent om het meisje te zoeken. Marielle moet even stilletjes glimlachen als ze ziet hoe het meisje snel achter het toiletgebouw verdwijnt. Ze kijkt naar het bed waarin ze ligt en ziet hoe het oranje dekbed onder haar oksels zit geklemd. Ze ziet een vrouw met korte grijze haren naast haar liggen. Bij haar worden de ouderdomsvlekken op haar rug niet bedekt door het afzichtelijke dekbed. Vol afgrijzend zit ze het okselhaar onder de armen van de vrouw naast haar uitsteken, grijs en oud. Met gefronsde wenkbrauwen kijkt ze naar het dekbed dat haar lichaam nog steeds nauw omsluit. Het dikke met veren gevulde dekbed kan haar uitgezakte vormen niet verhullen. Met een ruk gooit ze het dekbed van haar oude lijf af en ziet vol angst hoe haar borsten zijn uitgezakt en ouderdomsvlekken haar lichaam ontsieren. Een dikke buik ontneemt haar het zicht op haar schoot en hangt haast tussen haar te dikke dijen.
De tent is warm en broeierig als ze wakker schiet. Ze ziet het slanke lijf van Sonja naast zich liggen en haalt opgelucht adem. Even fronst ze haar wenkbrauwen, als ze ziet hoe haar vriendin naakt naast haar ligt. Langzaam aan begint het weer bij haar te dagen. Ze voelt weer hoe ze zich vannacht had gevoeld en het idee alleen al doet haar afgrijzen. Niet veel later staat ze dan ook in haar badjas naast de tent. Het koude water voelt verfrissend op haar klamme huid en ze voelt steeds pijnlijker in wat voor een situatie ze zich nu bevindt.
Ook Maarten voelt zich niet echt lekker. Tussen hem en Pieter ligt een meisje dat hij niet kent met haar borsten tegen hem aan. Warm en vochtig ademt zij hem in z'n nek. Het kost hem dan ook veel moeite om z'n badjas aan te trekken zonder dat hij zijn twee tentgenoten uit hun diepe slaap haalt. De lucht buiten is al redelijk warm, maar toch ontwaakt Maarten al snel van de lichte bries, die nog steeds lucht uit het zuiden aanvoert. Verrast merkt hij op dat er al iemand aan het douchen is als hij de toiletruimte betreedt. Het is een oude schuur, die aan beide kanten op dezelfde manier is ingedeeld en in het midden staan twee rijen douchehokjes. Een is voor de dames-kant bedoelt en de ander voor de heren. Zo kan het dus gebeuren dat Maarten eigenlijk vlak naast Marielle komt te staan. Met steigende verbazing hoort hij dan ook hoe Marielle zich onbeheerst grondig wast. Haastig schrobt ze haar lijf. De paniek staat in haar ogen en tranen vermengen zich met het douchewater.
Godverdomme, Pieter, het had wat eleganter gekund he!' Hij kijkt z'n vriend kwaad aan. Ik kwam net bij onze tent aan toen jij die meid lag klaar te maken, ik heb er een hekel aan, dat weet je best!' Pieter kijkt hem grijnzend aan, het scheerschuim zit al op z'n gezicht.
Dus jij hebt gisteren wat minder goed geboerd dan ik, kameraad?'
Maarten kijkt hem niet eens meer aan, en loopt direct de toiletruimte uit.
Ze kijkt haar aan en glimlacht. Marielle kan zich, hoe goed ze haar best ook doet, niet ontrekken aan het idee dat die blik van haar vriendin druipt van geilheid. Ze ontwijkt haar blik maar door ongekend geinteresseerd naar haar bord macaroni te kijken. Suzanne ziet het alles zwijgend aan en, maar in haar hoofd is het een grote chaos, ze vraagt zich af wat er tussen die twee vriendinnen aan de hand is.
Het was al begonnen toen Marielle uit de douche was teruggekomen. Haar vriendin had nog steeds naakt op haar slaapzak gelegen en was inmiddels ontwaakt. Een warme blik heette Marielle welkom en ze gaf haar een zoen op haar voorhoofd. Een warme hand rond haar schouder had al snel de witte badjas van haar schouders doen zakken. Zich in haar lot schikkend laat de warme handen over haar lichaam glijden. Na een tijdje merkt zelfs Sonja, dat ze geen behoefte heeft aan de avances van haar vriendin. Een beetje teleurgesteld zette ze een pruillipje op en gaat de andere kant van de tent zitten.
Wat is er met jou?' Sonja keek een beetje kwaad naar haar. Gisteren was je heel anders.'
Wat is er met jou?' had ze willen antwoorden. Jaren hebben we er van gedroomd om samen op vakantie te gaan. We hebben besproken op wie we verliefd waren, met wie we zoenden en later zelf met wie we voor het eerst naar bed gingen. Alles hebben we samen besproken, en nu merk ik dus dat je het eigenlijk alleen om mij te doen was.' Ze had het moeten zeggen. Dat lijdt geen twijfel, maar ze kon het niet over haar hart verkrijgen.
Niets, maar ik voel me niet zo lekker vandaag, het is ook al zo warm.' Haar ongeinteresseerdheid bevestigend pakte ze haar bikini en trok ze hem snel aan. Sonja zat echter nog pissig in de hoek van de tent. Marielle slikte even en boog zich voorover om haar een warme zoen te geven. Direct daarna pakte ze haar badhandoek en ging de tent uit.
Het zand was toen al warm aan haar voeten geweest en ze ploegde door een mulle zand langs het fietspad naar het strand. Het geroep van Maarten die samen met Pieter en zijn vriendin, die Melissa bleek te heten, achter haar liep, drong pas heel laat tot haar door. Ze had lopen peinzen en haar ogen waren een beetje vochtig van de frustratie. Maarten zag het en schrok even, maar hij zei er niets van en zo liepen ze dus samen achter Pieter en Melissa aan.
Koud water deed haar even later goed wakker worden. Eerst voelde ze een doort drukkende pijn vanuit haar hart door haar lichaam spoelen. Maar nadat ze een paar seconden in het water had gelegen voelde het water aan als was het best warm. Maarten stond nog maar tot ruim over zijn knieen in het water en Marielle zwom dreigend naar hem toe. Als bestond de hemel uit sterren op klaarlichte dag viel een regen van druppels op Maarten neer. Hulploos liet hij zich vallen in het voor hem nog ijskoude water. Tijd om kippevel te krijgen had hij nauwelijks en bijna direct voelde hij zich lekker in het water. Marielle kwam op hem af gevlogen voortgedreven door een golf die met een harde klap over Maarten heensloeg. Even gleed haar hand nog langs zijn been en daarna dreef ze verder terug naar het strand. Plotseling stond ze naast haar en Maarten kon een teleurgestelde gelaatsuitdrukking niet meer onderdrukken. Bevreemd zag hij hoe Sonja haar hand vluchtig over de billen van Marielle liet glijden.
Suzanne was pas om een uur of vier s middags weer op komen dagen, vol van verhalen over Johan. Haar twee vriendinnen hadden echter maar weinig aandacht voor haar en ze waren dus maar snel samen boodschappen gaan doen in het dorp. Toen ze met z'n drieen door de supermarkt falneerden was het wel weer even net als vroeger. Melig hadden ze het personeel van de winkel het leven zuur gemaakt. Ook onder het koken was het best gezellig geweest en er was regelmatig een hap van het diner in het gras beland. Later echter werd het weer rustig. Suzanne vertelde nog wat over Johan en de twee andere meisjes luisterden met normale belangstelling.
Sonja kan het echter niet inhouden, en geeft Marielle snel een handkus. Suzanne ziet het gebaar vanuit een ooghoek, schrik, maar laat het verder voor wat het is en gaat door met proberen gibberige macaroni aan haar vork te spiesen.
Maarten zit peinzend voor zich uit te kijken over de zee. De lucht boven het strand trilt nog van de hitte en hij zweet erg. Johan zucht even zachtjes en dat is het enige geluid dat op dit moment het ruisen van de branding kan overstemmen.
Heb je die meid van de tent naast ons gezien? Ze wil je Maarten, dat kun je toch zo zien?'
Ik weet het. Maar die vriendin komt er steeds tussen. Dat vind ik ook wel begrijpelijk, want Suzanne zit steeds bij jou.'
En hoe, maargoed, je moet gewoon zorgen dat je haar eens apart kan spreken, het is best wel een stoot.' Aan de horizon verschijnen rijen zwarte wolken. Een zwaar donker geluid kondigt het einde van de broeierige dag aan. Boven de door de zon rood gekleurde zee, en de helrode lucht staat deze zwarte massa in een schril contrast. Een warme wind begint snel over het strand te waaien. Het sinds dagen niet bevochtigde deel van het strand wordt voor een deel in de lucht geblazen, en een wolk zand jaagt langs de eerste duinenrij.
Ook op de camping wordt de wind opgemerkt. De drie vriendinnen staan net af te wassen als de wind het onweer gaat aankondigen. Aan de zijkant van het toiletgebouw bevindt zich een serie wasbakken en daar is het op dit moment een drukte van jewelste. Het op elkaar slaan van de plastic kampeerborden is een geluid wat tot ver over het terrein te horen is. Suzanne probeert de rode bolognesesaus van het kampeerbestek te weken, terwijl de twee anderen afdrogen.
De hitte hangt nog steeds boven de camping. Als een wollen deken, die over je ligt als je veertig graden koorts hebt. Het was echter heel duidelijk dat die deken elk moment kon worden afgeworpen om plaats te maken voor de weldaad van de regen. Toch nog plotseling scheurt de donkere hemel open en met een felle lichtflits die snel door een knal wordt gevolgd begint de regen bezit te nemen van het kampeerterrein. Het net nog zo droge strand wordt overspoelt door de regen. Eerst blijft het water boven op het zand liggen, alvorens het er in weg zakt. In de net nog droge camping vormen zich razendsnel kleine riviertje en sommige tenten staan reeds half in het water.
Ook in de tent van Marielle en haar vriendinnen is men bang dat het oude tentje zal gaan lekken. Het muggengaas hebben ze voor de uitgang geritst en ze zien hoe er steeds meer modder op het witte gaas verschijnt. Steeds vaker spat en modder op die uitgang, maar ze kijken er niet naar. Suzanne zit over een boek gebogen en Marielle kijkt hoe Maarten door de regen zijn tent probeert terug te vinden.
Ik vind het best wel wat hebben, zo in de tent en de regen op de tent enzo...' De blik die ze Marielle toewerpt doet deze even bitter slikken. Ze ziet langzaam hoe Sonja haar een knipoog geeft. Haar mondhoeken gaan een beetje omhoog en er komen pretlichtjes in haar ogen. Rustig bevochtigd ze haar lippen met haar tong en kijkt haar indringend aan. Ze kijkt weer door het inmiddels donkerbruin gekleurde muggengaas. Het verrast haar niet, maar toch schrikt je even als ze Sonjas hand op haar schouder voelt die al snel over haar rug begint te wrijven. Ineens zegt ze het. Dat ze het niet wil, en dat ze het nooit gewild heeft. De lichtjes in de ogen van Sonja doven vlug en maken plaats voor onbegrip. Haar lichaam zakt een beetje hulpeloos in elkaar, en ze vraagt vertwijfelt waarom ze dan die nacht samen hadden. De pijn klinkt door in haar stem als een schurend hees en piepend geluid, dat verraad dat de tranen bijna op haar tong liggen. Ze vloekt zachtjes zonder op antwoord van Marielle te wachten. Haar hoofd wordt langzaam roder en Suzanne kijkt haar bevreemd aan. Een snelle blik van Sonja naar haar andere vriendin doet haar haar blik snel afwenden en ze kijkt strak naar haar slaapzak. Haar slaapzak kleurt af een toe donkerder door de tranen die er op vallen. Bitter zet ze haar kaken op elkaar. In haar hoofd wisselt ongeloof zich af met woede. Toen ze er een jaar of vier geleden achter kwam dat ze op vrouwen viel, was dat voor haar een grote frustratie geweest. Zelfs met haar beste vriendin kon ze het er niet over hebben. Ze had zich steeds meer gewenteld in dromen, en gedachten van hoe het zou moeten zijn. Stoer praatte ze mee met Marielle over dingen die ze in het weekend meemaakten. Toen ze dan ook steeds meer samen waren en met elkaar volwassen werder kwam bij haar steeds meer het gevoel naar boven dat Marielle precies in dezelfde situatie zat als zij zelf. Als ze samen kleren pasten had ze vaak stiekem naar haar gekeken en haar af en toe ook aangeraakt. Helaas had Marielle geen enkel idee wat voor een dromen en fantasieen Sonja bij die aanrakingen had.
Ze vloekt zacht in zichzelf.
Godverdome Marielle.' Het komt er woedend uit: Je laat jezelf gewoon door mij klaarmaken en dan kom je nu met dit aanzetten!' Ze geeft Marielle een trap en komt zo voor de ingang van de tent te zitten. Voordat de anderen ook maar iets kunnen zeggen heeft ze haar schoenen al aan. Ze kijkt even snel om.
Ik ga hier weg,' bijt ze haar vriendinnen toe, en tegen Marielle: En jou hoef ik niet meer te zien, okay? Vuile egoistische hoer!' Modder spat op als ze over de camping wegloopt.
Suzanne kijkt haar aan. Geen woorden zijn nodig om haar gedachten over te brengen. Ze valt terug op haar slaapzak en huilt met schokken en Suzanne legt een hand op haar schouder.
Maarten loopt door de modder naar het strand, om even wat frisse in zijn longen te krijgen. Hij is opgelucht om eindelijk eens uit de nog altijd warme tent te zijn en de frisse wereld weer te kunnen ruiken. Het uit betonplaten samengestelde pad loopt voor hem, ongekend stijl de eerste rij duinen op, op weg naar het strand. De zon is weer duidelijk aanwezig als hij van het hoge duin over de zee uitkijkt. Het strand ligt verlaten voor de gladde zwarte zee. Deze serene stilte wordt plotseling doorbroken doordat een vrouw het water in springt. Soepel glijdt Sonja door het water, en snel zwemt ze de zee in. Maarten ziet dit alles verbaasd aan. De kleren van het meisje liggen eenzaam op het natte strand. Haar hoofd komt nog af en toe boven een golf uit de branding te voorschijn, maar ze verdwijnt snel richting engeland. Maarten rent over het strand naar de plaats waar Sonja de zee in is gegaan. Gehaast werpt hij zijn kleren op die van haar en rent het donkere water in. Was de zee net nog rustig omdat het dotij was, inmiddels begin je al goed te merken dat het eb wordt. Maarten merkt hoe de zee hem meesleurt maar gaat toch snel op zoek naar Sonja. Hij vermoedt dat ze achter de hoge branding zit, maar hij heeft haar nog niet gezien. Hij beseft nu pas hoe hoog je eigenlijk bent als je staat, je kunt nauwelijks twee meter ver kijken tussen de golven. Het water slaat hard over hem heen en hij kan nu noch de kust noch het meisje zien. Een naar gevoel maakt zich van het meester als hij voelt hoe het koude water hem van de kust af laat drijven. De maan schijnt luguber over het water en spiegelt op de golven. De schuimkoppen van de branding heeft hij inmiddels al achter zich gelaten. Luguber ziet hij het blauwe hoofd ijlend naast hem opduiken. Ze mompelt wat in zichzelf en drijft een beetje rond. Haar lippen zijn heel erg blauw en ook haar wangen zijn wit uitgevallen. Maarten grijpt haar bij haar schouders en houdt zijn arm onder haar oksels door. Sonja ijlt zachtjes terwijl Maarten in alle macht terug begint te zwemmen naar het strand. De branding is snel bereikt, maar als hij door de branding wil zwemmen zuigt deze hem steeds terug de zee in. Vloekend zwemt hij dan weer met een golf mee, maar steeds weer moet hij zich mee laten sleuren door het koude water. Sonja begint steeds kouder te worden en ze ijlt zelfs niet meer. Met alle macht probeert Maarten weer tegen de stroom in te zwemmen, en Sonja glijdt onder zijn arm vandaan. Huilend van onmacht zwemt Maarten terug en ziet haar nog net achter een golf wegzinken. In een hopeloze poging haar terug te vinden duikt hij diep weg in de zee. Hij heeft het geluk dat de zee hier niet zo heel diep is en hij zit al snel op de bodem. Haastig grijpt hij om zich heen in het donkere water, zoekend naar het meisje dat hier ergens naar beneden is gekomen. Het gebrek aan adem doet hem haast stikken en hij vliegt even naar het wateroppervlak, neemt een snelle hap lucht en verwijnt weer naar beneden. Zoekend voelt hij om zich heen tot hij ineens koud vlees voelt en merkt dat het Sonjas bovenbeen is. Snel glijdt zijn arm weer onder haar oksel en hij sleept haar mee naar het oppervlak. Langzaam stroomt het water uit haar mond en ze hoest zachtjes. Opgelucht merkt hij dat ze nog ademt en hij start een nieuwe poging om de kust te bereiken. Met de laatste kracht die hij heeft zwemt hij onbeheerst tegen de zware stroom in en valt hij moe op het natte harde zand. Piepend ligt de in ondergoed gehulde Sonja naast hem, buiten bewustzijn. Maarten gaatop zijn knieen naast haar zitten, maar hij hijgt nog steeds van de inspanning. Hij geeft klappen op haar wangen. Na enige tijd reageert ze daarop en opent haar ogen. Ze zegt niets maar kijkt alleen een beetje verdwaasd rond. Haar ogen draaien in hun kassen en ze ijlt weer over Marielle. Ze schreeuwt haast en scheld op haar, maar Maarten hoort het niet. Hij pakt haar onder haar schouders en kont en tilt haar op en loopt traag terug naar de camping. Voet voor voet strompelt hij met Sonja in zijn armen door het mulle zand, tranen van opluchting in zijn ogen.
Terwijl Maarten Sonja uit het water haalde had Marielle in de tent zitten huilen. Ze had uren zitten praten met Suzanne en ze waren tot de conclusie gekomen dat Marielle vannacht een blunder had gemaakt. Ze zaten behoorlijk intens te praten en zo kwam het dus ook dat ze niet op de tijd hadden gelet. De comotie die die door Maartens terugkomst op de camping onstond doet hun de tent openen en ze zien dat de meesten uit hun tent waren gekomen en dat ze allemaal om iets heen staan.
Wat zou dat daar zijn?' Marielle kijkt ongeinteresseerd.
Zal wel weer iemand bezopen zijn op zo.' bevestigt Suzanne haar desintresse.
Veel tijd om te praten krijgen ze niet was niet lang nadat zij hun tent weer hebben gesloten, wordt hij tent plots door een blauw knipperlicht gevuld. Verschikt ritsen ze de tent weer open en even later staan ze naast de tent. Verbaasd zien ze het allemaal aan.
Ben U bekenden van haar?' De vraag van de broeder verrast ze toch nog.
Ja, zij is onze vriendin, dat klopt.' Weet Suzanne nog te vertellen.
Mooi, gaan jullie maar mee in de ambulance.' Voor ze het weten zitten ze naast de brancard waar Sonja op licht en Maarten die er naast zit, in zilverfolie gewikkeld tegen de afkoeling. De ambulance rijdt met een hoge snelheid over het eiland. De boot wacht wel op de ambulance, maar ze doen toch hun best om er zo snel mogenlijk te zijn. Een broeder heeft Sonja inmiddels een zuurstofkapje opgezet en ze opent haar ogen weer. Het is duidelijk dat ze niets ziet en ze ligt maar wat voor zich uit te kijken.

***

De wereld zag er eerst nog vaag uit maar al snel ziet ze allemaal slangen om haar heen hangen. Ze draait haar hoofd naar links en ziet Marielle en Maarten zitten op een stoel. Ze schieten overeind als ze zien dat ze ontwaakt is en lopen naar haar toe. Ze hoort ze nog niet echt maar na een tijdje gaat ook dat beter. Ze ziet in haar ooghoek hoe Maarten als vanzelfsprekend een hand op Marielle's dij legt en ze begrijpt nu hoe ze hier is gekomen.
Ik heb dus aan jou mijn leven te danken.' Ze hoort dat haar stem een beetje sarcastisch klinkt. Ja, maar waarom wou je de zee inzwemmen?' Sonja slaat haar ogen even neer. Marielle heeft hem het dus nog niet verteld en ze is daar nu heel blij van.
Oh, ik vond het gewoon fijn om s avonds te gaan zwemmen, ik wist niet dat de eb zo snel op zou komen.' Ze ziet dat hij het zonder problemen slikt.
Doe je volgende keer een badpak aan? Gewoon ondergoed schijnt door.' Hij glimlacht.
De zuster komt binnen en stuurt hen weg, omdat Sonja nog veel rust moet hebben. Ze nemen snel afscheid en gaan weg.
Hun tent hebben ze gelukkig meegenomen dus ze staan binnen een half uurtje op de camping in Den Helder. Het is al weer ochtend maar het is nog wel rustig op de kampeerplaats. Hij had het verwacht maar het verrast hem toch als ze hem warm kust. Weldra krullen ze hun tongen om elkaar en Maarten voelt haar warme wangen bij de zijne. Haar ogen zijn gesloten en hij zelf gaat ook volledig op in het spel. Doordingend voelt hij haar warme lichaam tegen zich aan en ze windt hem op. Het tikje op zijn schouder doet hem gehaast omkijken. De campingbeheerder kijkt hem met een breede grijns aan en zegt: Hier dit nummer had je nog laten, dat moet je aan de tent hangen zodat ik kan zien dat je ingeschreven bent.' Maarten schraapt zijn keel even en bedankt de man.
Er hangt nog een witte mist over de camping. De koelte van de ochtend is overweldigend. Druppels kondigen een regenbui aan. De druppels nemen snel toe tot een forse regenbui. De twee jongeren duiken snel weg in de tent.
Het is binnen in de tent nog een zooitje ze blazen dan ook snel hun luchtbedden op. Ze zijn daar nog nauwelijks mee klaar als Marielle Maarten bij de schouders pakt en weer een zoen op zijn half open mond drukt. Ze zoen net zo lang tot ze geen adem mee kunnen halen en Maarten valt terug op zijn luchtbed. Onbeheerst kleedt ze hem uit en kust zijn tepels. Haar warme mond gaat over zijn lichaam en hij trekt ook haar blouse uit. Haar tepels voelen hard aan als hij ze in zijn mond neemt. Hun gehijg wordt nauwelijks nog overstemt door de regenbui. Hun handen gaan haast ongecontroleerd over elkaars lijven en Marielle rost met haar handen door Maartens haar. Handig rolt ze het condoom over zijn pik en voor hij het door heeft zit hij in haar. Haar nagels graven zich diep in het vlees van zijn rug. Ze hijgt onophoudelijk onder hem, en slaat haar benen op zijn rug. Ze gilt hard als ze samen klaarkomen. Onbeheerst druk ze zich heel hard tegen Maarten aan en hij dringt diep in haar door. Ze gilt hard en zakt langzaam terug op het luchtbed.


Joost van Hoek Maart 1998